Η Μέλισσα ανά τους αιώνες και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη ήταν το Μέγα Ιερογλυφικό της Τεκτονικής τέχνης έχοντας πέρα από την ανθρώπινη διάνοια σημασία, γιατί υπερβαίνει όλα τα άλλα πλάσματα στη τέχνη και την εφευρετικότητα αλλά και στην άνεση και στην ευρυχωρία τόσο της κατοικία της όσο και της κοιλάδας της… πράγματι η τέχνη της Τεκτονικής και της Ανοικοδόμησης φαίνεται να είναι μέρος της ουσίας της Ύπαρξης και της Φύσης της Μέλισσας, διότι το να ανοικοδομεί –όχι με το συνήθη τρόπο των άλλων ζωντανών πλασμάτων, είναι η Γενεσιουργός Αιτία που φέρνει στον κόσμο κάθε νέα γενιά απογόνων...αυτό που οι σύγχρονοι Τέκτονες ονομάζουν Στοά, από την αρχαιότητα ονομαζόταν ΚΥΨΕΛΗ των Ελευθεροτεκτόνων, και για τον ίδιο λόγο η αναχώρηση και δημιουργία άλλης στοάς σε περίπτωση διάστασης, ονομάζεται ως σήμερα «Αφεσμός»”
(από την “Επιστολή της Μεγάλης Διδασκάλου των Γυναικών Ελευθεροτεκτόνων προς τον εκδότη Κο Χάρντιγκ” 1727-1730 χ.κ.)
O Δρ Ντ.Χάρρισον με το ιδιαίτερα διεισδυτική του ερευνητική ματιά, ξετυλίγει την ιστορία και τη σημασία ενός ιδιαίτερου Τεκτονικού συμβόλου οδηγώντας μας μέσα από τις διαδρομές των παραδόσεων στη σύνδεση του μύθου του παρελθόντος με το "γίγνεσθαι" του σήμερα.
Comments